THE BED IS THE SAME
It is anybody's guess that a husband and wife sleep on the same bed during the night unless there are other reasons. But it is totally different how they make use of it when they are in their 30s and 70s. When they are in the latter part of their life, mutual understanding, and help during the night are more important than making love.
They may not have a proper vision in the dark through the night lamp is there. They have to wake up their spouse for any help disturbing their sleep. The spouse should not get annoyed and be persevering. Their love at this stage is totally different. To advise, to control, to reprimand, and to put conditions are all called love.
It may take time for them to recoup strength and to have the physical balance to get down from the bed. To walk slowly to the bathroom in the dark, to switch on the light, not to forget to keep the door unlocked, to answer the call of nature, and to slowly come back to bed is not as easy as others imagine. You will realize their plight only when you are in their condition.
Still, the worse, if they have other age-related physical ailments. Their sleep may get disturbed afterward and they may like to talk at the dead of night. To be mutually helpful, instead of being self-interested, is more important. Have you ever thought about the plight of a single person who has lost the best half?
படுக்கை ஒன்றுதான்
கணவன் மனைவி இருவரும் ஒரே படுக்கையில் படுப்பது என்பது தினசரி வழக்கம். வேறு காரணங்கள் இருந்தால் ஒழிய அவர்கள் தனித்தனியே படுக்க மாட்டார்கள். ஆனால் அவர்கள் இளமையிலும் முதுமையிலும் வேறு வேறு விதமாக உபயோகப் படுத்துகிறார்கள். வயதான காலத்தில் ஒருவருக்கு ஒருவர் புரிதலும், உதவி செய்தலும் மிக முக்கியம்.
இரவு விளக்கின் மங்கலான வெளிச்சத்தில் அவர்களால் சரியாகப் பார்க்க முடியாது. அதனால் இன்னொருவரை எழுப்ப வேண்டும். தூங்குபவரை தொந்திரவு செய்ய வேண்டும். அவர்கள் கோபம் வராமல் பொறுமையாக இருக்க வேண்டும். இந்த வயதில் பிரியம் என்பது தனி. அறிவுரை கூற, கோபிக்க, திட்ட, கண்டிக்க எல்லாம் இந்தப் பருவத்தில் அன்பு எனப்படும்.
படுக்கையில் இருந்து இறங்க கஷ்டப்பட வேண்டும். நிதானமாக இறங்க வேண்டும். கழிவு அறையை நோக்கி நிதானமாக செல்லவேண்டும். கீழே விழுந்து விடக் கூடாது. விளக்கைப் போட்டுவிட்டு, கதவை தாள் போடாமல் சாத்தி விட்டு இயற்கை உபாதையைக் கழிக்க வேண்டும். மறுபடியும் படுக்கைக்கு நிதானமாக வரவேண்டும். இது சுலபமான காரியம் இல்லை. ஜாக்கிரதையாக செய்யவேண்டும்.
உடலில் வேறு கஷ்டங்கள் இருந்தால் இன்னும் மோசம். அதன் பின் தூக்கம் வராது. நடு இரவில் ஏதாவது பேசலாம் என்று தோன்றும். சுயநலவாதியாக இல்லாமல் ஒருவருக்கு ஒருவர் உதவியாக இருப்பது இந்த வயதில் மிக முக்கியம். இருவரில் ஒருவர் இல்லாமல் தனியாக கஷ்டப் படும் ஒருவரை பற்றி நீங்கள் எப்பொழுதாவது நினைத்துப் பார்த்தது உண்டா?
It is anybody's guess that a husband and wife sleep on the same bed during the night unless there are other reasons. But it is totally different how they make use of it when they are in their 30s and 70s. When they are in the latter part of their life, mutual understanding, and help during the night are more important than making love.
They may not have a proper vision in the dark through the night lamp is there. They have to wake up their spouse for any help disturbing their sleep. The spouse should not get annoyed and be persevering. Their love at this stage is totally different. To advise, to control, to reprimand, and to put conditions are all called love.
It may take time for them to recoup strength and to have the physical balance to get down from the bed. To walk slowly to the bathroom in the dark, to switch on the light, not to forget to keep the door unlocked, to answer the call of nature, and to slowly come back to bed is not as easy as others imagine. You will realize their plight only when you are in their condition.
Still, the worse, if they have other age-related physical ailments. Their sleep may get disturbed afterward and they may like to talk at the dead of night. To be mutually helpful, instead of being self-interested, is more important. Have you ever thought about the plight of a single person who has lost the best half?
படுக்கை ஒன்றுதான்
கணவன் மனைவி இருவரும் ஒரே படுக்கையில் படுப்பது என்பது தினசரி வழக்கம். வேறு காரணங்கள் இருந்தால் ஒழிய அவர்கள் தனித்தனியே படுக்க மாட்டார்கள். ஆனால் அவர்கள் இளமையிலும் முதுமையிலும் வேறு வேறு விதமாக உபயோகப் படுத்துகிறார்கள். வயதான காலத்தில் ஒருவருக்கு ஒருவர் புரிதலும், உதவி செய்தலும் மிக முக்கியம்.
இரவு விளக்கின் மங்கலான வெளிச்சத்தில் அவர்களால் சரியாகப் பார்க்க முடியாது. அதனால் இன்னொருவரை எழுப்ப வேண்டும். தூங்குபவரை தொந்திரவு செய்ய வேண்டும். அவர்கள் கோபம் வராமல் பொறுமையாக இருக்க வேண்டும். இந்த வயதில் பிரியம் என்பது தனி. அறிவுரை கூற, கோபிக்க, திட்ட, கண்டிக்க எல்லாம் இந்தப் பருவத்தில் அன்பு எனப்படும்.
படுக்கையில் இருந்து இறங்க கஷ்டப்பட வேண்டும். நிதானமாக இறங்க வேண்டும். கழிவு அறையை நோக்கி நிதானமாக செல்லவேண்டும். கீழே விழுந்து விடக் கூடாது. விளக்கைப் போட்டுவிட்டு, கதவை தாள் போடாமல் சாத்தி விட்டு இயற்கை உபாதையைக் கழிக்க வேண்டும். மறுபடியும் படுக்கைக்கு நிதானமாக வரவேண்டும். இது சுலபமான காரியம் இல்லை. ஜாக்கிரதையாக செய்யவேண்டும்.
உடலில் வேறு கஷ்டங்கள் இருந்தால் இன்னும் மோசம். அதன் பின் தூக்கம் வராது. நடு இரவில் ஏதாவது பேசலாம் என்று தோன்றும். சுயநலவாதியாக இல்லாமல் ஒருவருக்கு ஒருவர் உதவியாக இருப்பது இந்த வயதில் மிக முக்கியம். இருவரில் ஒருவர் இல்லாமல் தனியாக கஷ்டப் படும் ஒருவரை பற்றி நீங்கள் எப்பொழுதாவது நினைத்துப் பார்த்தது உண்டா?
No comments :
Post a Comment