என்னுடைய தாயார் திருமதி. ராஜலக்ஷ்மி அம்மாள் 1925 வருடம் பிறந்தார்.
My mother Mrs. Rajalakshmi was born in the year 1925.
அவரது பெற்றோருக்கு அவர் ஒரே குழந்தை. அவர் 6வது வகுப்புக்கு மேல் படிக்கவில்லை.
She was the only child to her parents. She studied only up to 6th standard.
அவருடைய 12 வயதில், 1938ல் அவருக்குத் திருமணம் நடந்தது.
She was married in 1938 at the age of 12.
அவருக்கு பத்து குழந்தைகள் பிறந்தன. அதில் ஒன்று தவறி விட்டது.
She had ten children of whom one died.
என் தந்தை ஒரு தமிழ்நாடு அரசு அலுவலர்.
My father was a Tamila Nadu Govt servant.
அவர் தனது ஏழு குழந்தைகளுக்குத் திருமணம் செய்து, சில முதலீடுகள் செய்துவிட்டு, 1985 ஆம் வருடம் அவரது 69 வது வயதில் காலமானார்.
He conducted the weddings of his seven children, made some investments, and died in 1985 at the age of 69.
என் தாயாருக்குப் பாதி பென்ஷன் வந்தது.
My mother got half pension.
ஒன்பது குழந்தைகளும் அவரை நன்கு கவனித்துக் கொண்டனர்.
All nine children took great care of her.
எல்லோரும் நல்ல நிலையில் இருந்ததால், அவருடைய பென்ஷன் பணத்தில் யாரும் அக்கறை காட்டியது கிடையாது. அதனால் அவருடைய பென்ஷன் பணத்தை விருப்பப்படி செலவு செய்தார்.
Since all the children are well settled, no one showed interest in her pension. Hence she spent the money as she wished.
ஒன்பது குழந்தைகளின் மூலம் அவருக்கு 18 பேரக் குழந்தைகள் பிறந்தன.
She got 18 grandchildren through her nine children.
தந்தை இறந்த பிறகு, கடைசி இரண்டு மகன்களுக்கும், 12 பேரக் குழந்தைகளுக்கும் திருமணம் நடத்தி வைத்தார்.
After the demise of my father, she conducted the marriages of her last two sons and that of 12 grandchildren.
தனது பென்ஷன் பணத்தில் இருந்து எல்லா மருமகள்களுக்கும் ஏதாவது நகைகள் பரிசாகக் கொடுப்பார்.
She used to gift jewels to her daughters-in-law.
எல்லாத் திருமணங்களுக்கும் நகைகள் பரிசாகக் கொடுப்பார்.
She used to gift jewels for all weddings.
ஒன்பது குழந்தைகளின் 25 வது திருமண நாளை விமரிசையாக நடத்தி பரிசுகள் கொடுப்பார்.
She celebrated the 25th wedding anniversary of all her children on a grand scale and also gave them gifts.
அவர் கடந்த வருடம் 2019ல் மே மாதம், 94 வயதில், இறைவனடி சேர்ந்தார்.
She died last year in May 2019 at the age of 94.
இறப்பதற்கு முன்பு தனது சொத்தை உயில் எழுதி எல்லோருக்கும் பிரித்துக் கொடுத்துள்ளார்.
Before her death, she had apportioned her savings by a will.
எல்லா நகைகளையும் மூன்று பெண்களுக்கு சமமாக பிரித்துக் கொடுத்துள்ளார்.
She had given her jewels to the three daughters equally.
அவர் பட்டுப்புடவையைத் தவிர வேறு புடவை உடுததுவது இல்லை. நல்ல நிலையில் இருக்கும் புடவைகளை மகள்/மருமகளுக்கு பிரித்துக் கொடுத்துவிட்டார்.
She wore only silk sarees. She had given the sarees which are in good condition to her daughters and daughters-in-law.
35 வருட பென்ஷன் கணக்கில், செலவு போக, சேர்ந்துள்ள பணத்தை அவ்வப்போது முதலீடு செய்து, அதை ஆறு மகன்களுக்கும் சமமாக பிரித்துக் கொடுத்துள்ளார்.
The money accrued in her pension account was invested and it was given to the six sons equally.
ஈமக்கிரியைகள் செலவுகள் போக, ஒவ்வொருவருக்கும் ரூபாய் 30000 கிடைத்தது.
After adjusting funeral expenses, every one got about Rs. 30,000 as his share.
வாழ்ந்தால் அப்படி வாழவேண்டும்.
This is how one should live the life.
My mother Mrs. Rajalakshmi was born in the year 1925.
அவரது பெற்றோருக்கு அவர் ஒரே குழந்தை. அவர் 6வது வகுப்புக்கு மேல் படிக்கவில்லை.
She was the only child to her parents. She studied only up to 6th standard.
அவருடைய 12 வயதில், 1938ல் அவருக்குத் திருமணம் நடந்தது.
She was married in 1938 at the age of 12.
அவருக்கு பத்து குழந்தைகள் பிறந்தன. அதில் ஒன்று தவறி விட்டது.
She had ten children of whom one died.
என் தந்தை ஒரு தமிழ்நாடு அரசு அலுவலர்.
My father was a Tamila Nadu Govt servant.
அவர் தனது ஏழு குழந்தைகளுக்குத் திருமணம் செய்து, சில முதலீடுகள் செய்துவிட்டு, 1985 ஆம் வருடம் அவரது 69 வது வயதில் காலமானார்.
He conducted the weddings of his seven children, made some investments, and died in 1985 at the age of 69.
என் தாயாருக்குப் பாதி பென்ஷன் வந்தது.
My mother got half pension.
ஒன்பது குழந்தைகளும் அவரை நன்கு கவனித்துக் கொண்டனர்.
All nine children took great care of her.
எல்லோரும் நல்ல நிலையில் இருந்ததால், அவருடைய பென்ஷன் பணத்தில் யாரும் அக்கறை காட்டியது கிடையாது. அதனால் அவருடைய பென்ஷன் பணத்தை விருப்பப்படி செலவு செய்தார்.
Since all the children are well settled, no one showed interest in her pension. Hence she spent the money as she wished.
ஒன்பது குழந்தைகளின் மூலம் அவருக்கு 18 பேரக் குழந்தைகள் பிறந்தன.
She got 18 grandchildren through her nine children.
தந்தை இறந்த பிறகு, கடைசி இரண்டு மகன்களுக்கும், 12 பேரக் குழந்தைகளுக்கும் திருமணம் நடத்தி வைத்தார்.
After the demise of my father, she conducted the marriages of her last two sons and that of 12 grandchildren.
தனது பென்ஷன் பணத்தில் இருந்து எல்லா மருமகள்களுக்கும் ஏதாவது நகைகள் பரிசாகக் கொடுப்பார்.
She used to gift jewels to her daughters-in-law.
எல்லாத் திருமணங்களுக்கும் நகைகள் பரிசாகக் கொடுப்பார்.
She used to gift jewels for all weddings.
ஒன்பது குழந்தைகளின் 25 வது திருமண நாளை விமரிசையாக நடத்தி பரிசுகள் கொடுப்பார்.
She celebrated the 25th wedding anniversary of all her children on a grand scale and also gave them gifts.
அவர் கடந்த வருடம் 2019ல் மே மாதம், 94 வயதில், இறைவனடி சேர்ந்தார்.
She died last year in May 2019 at the age of 94.
இறப்பதற்கு முன்பு தனது சொத்தை உயில் எழுதி எல்லோருக்கும் பிரித்துக் கொடுத்துள்ளார்.
Before her death, she had apportioned her savings by a will.
எல்லா நகைகளையும் மூன்று பெண்களுக்கு சமமாக பிரித்துக் கொடுத்துள்ளார்.
She had given her jewels to the three daughters equally.
அவர் பட்டுப்புடவையைத் தவிர வேறு புடவை உடுததுவது இல்லை. நல்ல நிலையில் இருக்கும் புடவைகளை மகள்/மருமகளுக்கு பிரித்துக் கொடுத்துவிட்டார்.
She wore only silk sarees. She had given the sarees which are in good condition to her daughters and daughters-in-law.
35 வருட பென்ஷன் கணக்கில், செலவு போக, சேர்ந்துள்ள பணத்தை அவ்வப்போது முதலீடு செய்து, அதை ஆறு மகன்களுக்கும் சமமாக பிரித்துக் கொடுத்துள்ளார்.
The money accrued in her pension account was invested and it was given to the six sons equally.
ஈமக்கிரியைகள் செலவுகள் போக, ஒவ்வொருவருக்கும் ரூபாய் 30000 கிடைத்தது.
After adjusting funeral expenses, every one got about Rs. 30,000 as his share.
வாழ்ந்தால் அப்படி வாழவேண்டும்.
This is how one should live the life.
No comments :
Post a Comment