லுங்கியும் நானும் / THE LUNGI AND ME

லுங்கியும் நானும்.

இந்த வாஷிங் மெஷின் வந்தாலும் வந்தது, என் பாடு மிகவும் திண்டாட்டமாகப் போய்விட்டது. நான் எப்போதும் வெள்ளை உடை தான் அணிவது வழக்கம். மற்ற எல்லோரும் கலர் உடை தான்.

வெள்ளையும் கலரையும் சேர்ந்து மெஷினில் போட முடியாது. போட்டால் வெள்ளை, நிறம் குறைந்து விடும்.. வெள்ளயை தனியாகப் போட வேண்டிய அளவு துணி என்னிடம் கிடையாது. மொத்தம் மூன்று உருப்படி தான். தினம் துவைக்க முடியாது.

அதனால் இதுவரை நானே என் துணிகளைத் துவைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். இப்போது வயதாகி விட்டதால் முடியவில்லை. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் குழப்பமாக இருந்தது. நைட் பாண்ட் அணிவதில் அவ்வளவு விருப்பம் இல்லை. சரி, காவி நிறத்தில் வேஷ்டி வாங்கலாம் என்றால், மனைவிக்குப் பிடிக்கவில்லை.

சரி, லுங்கி கட்டிக்கொள்ளலாம் என்ற எண்ணம் வந்தது. வேறு வழி? மற்றவர்களுடன் ஒத்துப் போகவேண்டுமே. கடைக்குச் சென்று சங்கு மார்க் லுங்கிகள் நாலு, ஆயிரம் ரூபாய்க்கு வாங்கி வந்தேன். ஓரங்கள் தைப்பதற்கு ரூபாய் நூறு கூலி.

இருந்தாலும், லுங்கி கட்டிகொள்வதில் மனதில் ஒரு சிறிய தயக்கம். தைத்த பிறகு ஒரு லுங்கியைக் கட்டிக்கொண்டு கடைவீதி வரை நடந்து பார்த்தேன். நடக்க முடியாமல் அடிக்கடி தடுத்தது. பழகப் பழக சரியாகி விடும் என்று நினைத்து சில கடைகளுக்குச் சென்றேன்.

என்னைப் பார்த்ததும் கை கூப்பி வணக்கம் சொல்லுவார்கள். இப்போது கவனிக்கவே இல்லை.. ஏன் இந்த மாற்றம். அடையாளம் தெரியவில்லையா? மனதில் ஒரு நெருடல். வேகமாக வீடு திரும்பினேன். என்ன இருந்தாலும் வெள்ளை வேட்டி சட்டைக்கு உள்ள மதிப்பே தனி. அதை நான் இழக்க விரும்பவில்லை. 

கலர் துணி அணிவதை விட நிறம் குறைந்த வெள்ளைத் துணி அணிவது எவ்வளவோ மேல் என்ற தீர்மானத்துடன், நாலு லுங்கியையும் எங்கள் வீட்டில் வேலை செய்யும் பெண்ணிடம் கொடுத்து விட்டு, என் வெள்ளை வேட்டியை வாஷிங் மெஷினில் துவைத்துக் கட்ட ஆரம்பித்தேன்.

THE LUNGI  AND ME

When the washing machine was first introduced there were no takers. No one believed in it. When it became a household necessity, people forgot how to handwash their clothes. I was the worst affected. I always wore white clothes while others in my family wore only coloured clothes.

The coloured dress and white clothes could not be put together in a washing machine. For, the white dress would absorb the colour dye and slowly lose its whiteness. So white clothes should be washed separately. I had only three sets and the load was not sufficient for the machine as I wished to wash daily.

So I had been handwashing my clothes daily. Since I had become old, I was unable to wash them daily. I was not interested in wearing night pants etc. If I wish to go in for safron cloloured dhoti, my wife did not like it. I was clueless as to how to solve this problem. I was deeply thinking about it keeping my fingers crossed.

Then I decided to go in for the lungi. There was no other go. I had to cooperate with others. Is it not? I went to a popular shop and bought four lungies costing Rs. 1000/ in conch brand. To stitch the sides it cost another Rs.100/.

After doing all these things, I was still reluctant to wear the cloured dress. I put on one lungi and went to the bazaar to get the feel of it. I could not walk properly as it got caught between the legs a few times. I thought it would be okay once I got used to it.

I went to a few shops with whom I had acquainted with. Normally, everyone used to greet me keeping their palms together as a matter of respect. Now, they did not even recognize me. Why this sudden change in their attitude? Was it due to my new outfit? I returned home dejected.

Whatever it is, there is nothing equal to a white dress. Then I decided it was far better to wear a white dress a shade less instead of wearing a lungi. Then I gave all the four lungies to our maid as a gift. Now I am washing my white dress in the washing machine along with coloured dress.